Ανέλπιστη όσο και συγκινητική ήταν η πρωτοβουλία παιδιών του χωριού ηλικίας μεταξύ 4ων και 10 ετών να καθαρίσουν απ τα σκουπίδια την πλατεία του χωριού.
Δεν μπορούμε να παίξουμε μ όλα αυτά σκουπίδια που υπάρχουν... έλεγαν και ξανάλεγαν. Κανένας δεν έρχεται να τα καθαρίσει.
Η πρωτοβουλία των παιδιών ήταν υπό την εποπτεία των γονιών ενώ τους προμήθευσαν τα υλικά καθαρισμού κάνοντας την κίνησή τους να μην είναι μόνο συμβολική αλλά και ουσιαστική.
Επιστρατεύθηκαν σκούπες φαράσια σακούλες απορριμμάτων και η χαρά στα προσωπάκια τους ήταν απερίγραπτη καθώς έλεγαν ότι... στο τέλος θα έχουμε το καθαρότερο χωριό στον κόσμο.
Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο πρωτίστως στα παιδιά αλλά και στους γονείς και τη μάνα Αετολοφίτισα που γαλουχούν τα παιδιά τους ώστε να αναλαμβάνουν τέτοιες πρωτοβουλίες και να αγαπούν τον τόπο τους
Στος τέλος κι εφ΄ όσον έπεσε στην αντίληψή του αυτή η δραστηριότητα των παιδιών ένας ευαίσθητος άνθρωπος ο Σταύρος Αργυρούδης τα επιβράβευσε με ένα μεγάλο παγωτό το καθένα. Ιαχές χαράς κι ευτυχίας γέμισαν την πλατεία του χωριού. Ποιος είδε τους μικρούς μπόμπιρες και δεν συγκινήθηκε.
Όμως οργισμένοι και με τι θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους οι μεγαλύτεροι και οι γεροντότεροι επισήμαναν μέσα από την κίνηση των παιδιών την ακυβερνησία των τελευταίων χρόνων και την εγκατάλειψη του Αετολόφου σε μια μοίρα που δεν του αξίζει. Ανήμποροι να αντιδράσουν και με έντονες αντιπαραθέσεις στα καφενεία με φόντο την κατάντια που έχει ζώσει το χωριό μας προσπαθούν μάταια να βρούν λύσεις. Ο χώρος που θα μπορούσαν να εισηγηθούν τα προβλήματά τους σαφώς και θα μπορούσε να ήταν το Κοινοτικό κατάστημα ώστε οι εκλεγμένοι του χωριού να τα μεταφέρουν προς την κεντρική διοίκηση. Όμως ο χώρος είναι πλήρως εγκαταλελειμμένος με σπασμένα τα υδραυλικά. Ήρωας ο αγροτικός γιατρός που πρέπει να χρησιμοποιεί ειδικό εγχειρίδιο για λίγο νεράκι να πλύνει τα χέρια του ενώ το κτίριο πηγμένο στην κουτσουλιά έχει γίνει καταφύγιο κάθε είδους πουλιού κι ερπετού.
Σε επόμενο άρθρο θα είμαστε αναλυτικότεροι.