18 χιλιάδες τόνοι εξαιρετικής ποιότητας μήλα, παράγονται ετησίως στον Αετόλοφο.

Μήλα Αετολόφου

Ο Αετόλοφος είναι κατ’ εξοχήν αγροτική και μάλιστα δενδροκομική περιοχή. Η καλλιέργεια του μήλου καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της καλλιργούμενης γης με ετήσια παραγωγή 18 Χιλ. τόνους.

Εδώ βρίσκει κανείς όλες σχεδόν τις ποικιλίες, golden delicious, starking και red delicious, gran Smith (ξινόμηλα), φιρίκια, Οι κόκκινες ποικιλίες καταλαμβάνουν το 65% της παραγωγής. Στις μέρες πάντως οι γηγενείς και τοπικές ποικιλίες θεωρούνται ασύμφορες καλλιεργητικά και με πολύ μικρή απόδοση, γι’ αυτό προτιμώνται οι Ιταλικές και οι Ολλανδικές.

Αντίθετα οι νέες ποικιλίες έχουν κάποια σημαντικά χαρακτηριστικά τα οποία θεωρούνται πολύ σημαντικά για τους καλλιεργητές όπως : γρήγορή καρποφορία από τον δεύτερο ήδη χρόνο, τα δένδρα είναι χαμηλά και θαμνώδη με αποτέλεσμα η συλλογή να γίνεται εύκολα με το χέρι χωρίς την χρήση σκάλας ή ανυψωτικών μηχανημάτων και επιπλέον έχουν πολύ καλύτερη στρεμματική απόδοση.

Τα τελευταία χρόνια οι νέες καλλιέργειες της μηλιάς προστατεύονται από την χαλαζόπτωση και το χιόνι στην διάρκεια του χειμώνα με ειδικά μεταλλικά πλέγματα. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται οι σοβαρές βλάβες στον φλοιό των φρούτων πράγμα το οποίο ρίχνει δραματικά την εμπορική τους αξίας. Οι μηλεώνες του Αετολόφου καλλιεργούνται σε υψόμετρο έως και 300μ.

Τα πρώτα μήλα που παρήγαγαν ήταν τα γνωστά φιρίκια. Στη συνέχεια άρχισαν να καλλιεργούν τα ντελίτσια και τους ρενέδες. Από το 1980 και μετά μπήκαν οι προωθούμενες ποικιλίες τότε Imperial, Royal, Double Red, Wellspur, Red Chief, Starkimson, οι κίτρινες ποικιλίες Golden, Jona Golden, Smoothy και οι πράσινες ποικιλίες της Granny Smith. Σήμερα πλέον από τις κόκκινες ποικιλίες καλλιεργούνται κατά κόρον οι Starkrimson και Redchief και η Jesey Mac σαν καλοκαιρινή, και τα κίτρινα μήλα τα Golden καθώς και η ανερχόμενη δύναμη Grany Smith.

Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΟΙ ΨΥΚΤΙΚΟΙ ΘΑΛΑΜΟΙ…

Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες η συλλογή των μήλων αρχίζει , τα μέσα Αυγούστου και ολοκληρώνεται περίπου στα μέσα Νοεμβρίου. Αυτός σημαίνει ότι τα μήλα που φτάνουν μέχρι το σπίτι μας και το τραπέζι μας από τον Δεκέμβριο και μετά έχουν συντηρηθεί κάτω από ειδικές συνθήκες στα ψυγεία. Τα μήλα συλλέγονται ανάλογα με τον βαθμό ωρίμανσης τους, ένα – ένα με το χέρι και συγκεντρώνονται σε ειδικές κλούβες με προσοχή για να μην χτυπηθεί η επιδερμίδα τους.

Από εκεί οι παραγωγοί τα μεταφέρουν κατευθείαν σε ειδικές ψυκτικές μονάδες όπου γίνεται και η επεξεργασία, η τυποποίηση, η συντήρηση και η διακίνηση τους στις ελληνικές και ξένες αγορές. Αρχικά τα μήλα πλένονται και στεγνώνονται με ειδικές μαλακές βούρτσες για να μην πληγωθούν εξωτερικά.

Έπειτα περνάνε στην φάση της διαλογής. Και επειδή σήμερα, η ομοιομορφία και η εξωτερική εμφάνιση στα φρούτα και λαχανικά αποτελούν τα μόνα στοιχεία αξιολόγησης, όσα έχουν ακόμα και παραμικρό χτυπηματάκι ή σημάδι στην φλούδα τους χάνουν την αγοραστική αξία και «εξαιρούνται».

Η διαλογή γίνεται με το χέρι από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό και τα μήλα τοποθετούνται στην εκθαμβωτική βαθιά γαλάζια θήκη τους για να οδηγηθούν άμεσα στις αγορές του εξωτερικού συνήθως Ρωσία , Ισραήλ, Βουλγαρία ή στις λαχαναγορές και φρουτεμπόρους της Ελλάδας. Τα μήλα που είναι στρουμπουλά, καλοσχηματισμένα και έχουν «πρώτο μπόι» κατατάσσονται στην κατηγορία «λούξ», είναι λαχταριστά και κατακόκκινα. Κάποια βέβαια από αυτά περνάνε μεγάλο χρονικό διάστημα - από Οκτώβριο μέχρι Μάιο- στα ψυγεία σε ελεγχόμενη ατμόσφαιρα στους 0 βαθμούς Κελσίου, προκειμένου να διατηρηθούν και να διοχετευθούν στην αγορά.

Συντάκτης: Δημήτρης Μουυλούδης