Η 6η Απριλίου έχει καθιερωθεί από τον τον Ιούνιο του 2006 ως ημέρα μνήμης των θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης, έπειτα από απόφαση του 7ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Θρακών.
Τις απαρχές των διωγμών του Θρακικού Ελληνισμού τις βρίσκουμε στο χώρο της Βόρειας Θράκης (Ανατ. Ρωμυλίας) το 1906. Την ίδια περίοδο ακολουθούν σφαγές, καταστροφές εκκλησιών, ελληνικών σχολείων, καθώς και η ολοσχερής καταστροφή της Αγχιάλου και της Ανατολικής Ρωμυλίας, στην οποία μέχρι τότε ευημερούσαν 300.000 Θράκες.
Κατά την περίοδο 1913-1917, 232.000 Θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού. Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν στην Μ. Ασία σε καταναγκαστικά έργα. Σε 1.500.000 περίπου ανέρχονται διαχρονικά τα θύματα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής (Θρακών-Μικρασιατών-Ποντίων)
H 6η Aπριλίου του 1914 ήταν η ημέρα που οι Nεότουρκοι επέλεξαν για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Aρκαδιουπόλεως και της Bιζύης, αλλά και άλλων θρακικών περιοχών. Ήταν Kυριακή του Πάσχα, αυτού που στη μνήμη των Θρακιωτών έμεινε ως «το Mαύρο Πάσχα». H 6η Aπριλίου σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Eλληνισμού από τους Tούρκους.